Każda spośród nieruchomości niezależnie od owego do jakiej grupy zostanie zakwalifikowana, działa w określonym środowisku rynkowym. Definicja rynku nieruchomości generalnie oraz rynku nieruchomości komercyjnych jest niezwykle istotna z punktu widzenia kierowania nimi oraz przeciwdziałania określonym elementom zagrożenia, jakie mogłyby wywołać, iż nieruchomość komercyjna nie przynosiłaby zakładanego przed rozpoczęciem mechanizmu inwestycji zysku.
Sektor jest kategorią finansową oraz znaczy zespół stosunków wymiennych pomiędzy sprzedającymi, reprezentującymi podaż, natomiast klientami zgłaszającymi zapotrzebowanie (popyt) na produkty oraz usługi, znajdujące uzasadnienie w sile nabywczej. Rynek jest instytucją finansową, jaka zapewnia wymianę artykułów, usług oraz elementów produkcyjnych.
Historia rynku nieruchomości w Polsce
Początki obrotu nieruchomościami w Polsce sięgają XVII oraz XVIII wieku. Miasta rozwijały się wtedy niezwykle błyskawicznie, dzięki działalności inwestycyjnej możnego mieszczaństwa i arystokracji oraz duchowieństwa. Szlachta miała w miastach dwa typy nieruchomości: tzw. “dobra stojące”, otaczające zabudowę wraz z placem i “dobra leżące”, więc place, nie zawsze zabudowywane oraz wykorzystywane poprzez posiadacza. Dobrami stojącymi (posesjami) określilibyśmy teraz posiadłości mieszkaniowe, wykorzystywane poprzez posiadacza. Przeważnie napotykanym rodzajem posesji, należącym do szlachciców, były kamienice, umieszczone w zwartej zabudowie miejskiej bądź w najbliższym pobliżu murów miasta.
Rynek nieruchomości
Sektor nieruchomości, na jakim wykonywane są transakcje nabycia oraz sprzedaży nieruchomości, jest segmentem rynku pieniężnego. Sektor pieniężny jest modelem sektora finansowego. Jednym spośród elementów rynku kapitałowego jest sektor nieruchomości. W literaturze przedmiotu sektor nieruchomości jest określany jako zbiór wszystkich transakcji nabycia oraz sprzedaży nieruchomości. Odmienna definicja charakteryzuje sektor nieruchomości jako zbiór wszelkich potencjalnych warunków, w jakich występuje przemieszczenie (zbycie bądź nabycie) praw do nieruchomości. Sektor nieruchomości tworzą dwie główne grupy jego uczestników. Podmiotami, jakie czynnie są na rynku nieruchomości są sprzedawcy oraz kupującego nieruchomości, jak także inwestorzy. Nabywcy nieruchomości zgłaszają zamówienie na nieruchomości danego rodzaju.
Sektor nieruchomości jest rynkiem lokalnym, ograniczonym, natomiast zatem innym aniżeli sektor dóbr masowych (pojazdów, pasty do zębów, butów). Pochodzi to z faktu, iż nieruchomości nie można przekazać na rynek, gdzie są większe ceny. Sektor nieruchomości jest niedoskonały. Znaczy to, iż aczkolwiek występuje na nim pełna swoboda rozwijania podaży oraz popytu, to jednakże proces kształtowania ceny równowagi nie może działać w pełni dobrze.
Pochodzi to z nadmienionych wysoce właściwości - niezmienności lokalizacji, połączonej z tymże ograniczoności podaży, długiego oraz drogiego cyklu realizacji produkcji i trudnościami z podzielnością nieruchomości. Choć w praktyce sektor doskonały nie występuje, cecha ta jednakże znacznie akcentuje ograniczenia sektora nieruchomości, jakie nie występują na pozostałych sektorach, natomiast szczególnie produktów detalicznych, jaki jest szczególnie podobny do typu „doskonałego" poprzez własną masowość oraz różnorodność dóbr.
Więcej informacji
Zobacz, czym charakteryzuje się pożyczka pod zastaw działki - dowiedz się więcej
