Czesław Mozil podejmuje współpracę ze światowej sławy polską orkiestrą barokową Arte dei Suonatori. To efekt wspólnych koncertów z trasy sprzed dwóch lat. "Publiczność była zachwycona, a my w dwa miesiące po tym wylądowaliśmy razem w studiu nagraniowym" - opowiada Mozil cytowany w materiałach prasowych albumu. Arte dei Suonatori jest jednym z ciekawszych zespołów specjalizujących się w muzyce barokowej i klasycznej w tym kraju, stale współpracującym z międzynarodowym gronem artystów. Taka dynamika pracy i otwartość owocuje świeżym brzmieniem, niebanalnym podejściem do materiału muzycznego i odwagą w podejmowaniu nowych wyzwań. Ten projekt jest jednym z nich.
Warstwa instrumentalna, akompaniament płyty, są kapitalne. Doskonała mieszanina barokowej stylistyki, cytatów mistrzów epoki, elektronicznego bitu i rockowego sznytu. To nie jest, jak się modnie nazywa podobne połączenia, zderzenie dwóch światów, ale spójna artystyczna wizja. Taką mogą uzyskać tylko muzycy o doświadczeniu pozwalającym na swobodną plastykę dźwiękowej materii, którzy potrafią się tym bawić. Epoka czy forma, barokowe bogactwo czy skromna kameralistyka, te definicje tak naprawdę nie mają większego znaczenia, są tylko narzędziem – to dobór odpowiednich brzmień i środków wykonawczych pełni tu najbardziej istotną rolę.
"Lokomotywa" rozpoczynająca się onirycznym echem smyczków, przerywana dostojnymi partiami solowymi zespołu i towarzyszący im powściągliwy wokal Czesława dają efekt jednego z najciekawszych utworów na płycie. Często jednak awangarda tej drugiej warstwy potrafi kompletnie odwrócić uwagę od muzyczności, zupełnie na to nie zasługującej.
"Stoi na stacji lokomotywa i do wyjazdu ochoczo wzywa (…)"Tak to to tak to toczy się skład, może tu wrócą za parę lat (…) a może nie?"" – śpiewa Mozil, nawiązując do słynnego wiersza Juliana Tuwima. Takich odniesień na płycie jest mnóstwo, wszystkie tworzą groteskową, słodko-gorzką opowieść o emigracji, patriotyzmie, tożsamości narodowej. "Pokłóciły się zwierzaki i doszło do ogromnej draki. Parlament w zamęt wielki wpadł. Choć wielu strzegło bram, las cały runął sam. Uwaga, krzyczałem, bo bałem się. Niestety nikt nie słyszał mnie" - śpiewa Czesław, wraz z zespołem imitując szesnastowieczne pieśni z akompaniamentem organów i solowymi partiami skrzypiec z wiolonczelą. Ważkie tematy podane w formie często prześmiewczej i ironicznej – nie pozbawionej przy tym autoironii – mogą wywoływać większe wrażenie, niż gdyby podane były ze śmiertelną powagą.
Album nagrany z Arte dei Suonatori jest pozycją, która zdoła zaspokoić gusta nawet najbardziej wymagającego odbiorcy. To rzadko spotykane w rozrywkowej formule zaawansowanie aranżacyjne, kompozytorskie i wykonawcze jest jak pięciogwiazdkowe danie po tygodniu żywienia się w fast foodach.
Katarzyna Paluch: dziennikarz muzyczny - Onet.pl
13.12.2017 godzina 12:00
Sala Widowiskowo - Koncertowa MUZA
ul. Warszawska 2, Sosnowiec
Bilety w cenie: 10,00zł
Bilety dostępne online na stronie http://www.kiepura.pl w kasie Sali Widowiskowo - Koncertowej MUZA oraz w kasie Energetycznego Centrum Kultury.
Zapraszamy.
