Przypominamy o zakazie wypalania traw.
Zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013r., poz. 627 ze zm.) wypalanie traw jest nielegalne i podlega karze. Szczegóły określają art. 124. „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów” oraz art. 131. „Kto: (...) wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny.”
2. Wypalanie traw powoduje śmierć lub okaleczenie wielu zwierząt: płazów (żab, ropuch), gadów (jaszczurek), drobnych ssaków (np. jeży, zajęcy) i ptaków. Proceder wypalania jest szczególnie niebezpieczny dla ptaków, które zakładają gniazda na ziemi lub w obrębie krzewów. Bardzo często w wyniku pożaru spaleniu ulegają gniazda już zasiedlone, a zatem z jajkami lub pisklętami. Usytuowanie terenów trawiastych w pobliżu skupisk drzewostanów może skutkować śmiercią dużych zwierząt leśnych. W płomieniach giną sarny, jelenie i dziki. Ponadto niszczone są miejsca bytowania zwierzyny łownej. Silne zadymienie towarzyszące pożarom traw dezorientuje owady latające. Pożyteczne owady takie jak trzmiele i pszczoły giną w płomieniach, co powoduje zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, a w konsekwencji obniżenie plonów roślin.
3. Pożary są głównym i najniebezpieczniejszym zagrożeniem dla lasów.
Ogień szybko ogarnia ogromne połacie drzewostanów, doszczętnie niszcząc trwające od wieków działanie przyrody. Po pożarze lasy odradzają się przez dziesiątki lat. Okres największego zagrożenia pożarowego przypada na termin od 1 kwietnia do 31 października. Wczesną wiosną w lesie występują duże ilości łatwopalnych materiałów: opadłe listowie, chrust, sucha roślinność dna lasu.
W miarę rozwoju roślinności runa leśnego, zagrożenie pożarowe lasu maleje. Natomiast w okresie letnim, w wyniku silnego promieniowania słonecznego, zagrożenie pożarowe lasu może wzrosnąć. Utrzymujące się wysokie temperatury bez opadów powodują wysychanie ściółki i roślinności dna lasu - wystarczy więc iskra, aby spowodować pożar.
4. Wypalanie traw ma ujemny wpływ na rolnictwo. W społeczeństwie pokutuje mit, że ogień jest najtańszym środkiem zwalczania chwastów
i najefektywniejszym sposobem „odnawiania gleby”. Podczas pożaru niszczona jest mikroflora i mikrofauna, które ożywiają glebę. Wypalanie powoduje, że temperatura gleby dochodzi do 700oC, w wyniku czego dochodzi do wyjaławiania gleby, erozji wietrznej i wodnej gleby, powstają dymy zawierające tlenki siarki, węgla i azotu oraz związki rakotwórcze. Wypalanie przyczynia się do obniżenia żyzności gleby i spowolnienia procesu tworzenia próchnicy (humusu), czego skutkiem jest spadek plonów o ok. 10%. Szczególnie niekorzystne są także przerzuty pożarów na torfowiska, które w wyniku pożarów mogą ulec całkowitemu zniszczeniu.
5. W wyniku wypalania traw powstają niekontrolowane pożary, mogące skutkować dużymi stratami materialnymi, spowodowane przemieszczaniem się ognia w rejony zabudowań mieszkalnych. Dodatkowo dym pochodzący
z wypalania może utrudniać poruszanie się kierowców po drogach w wyniku czego dochodzi do wielu wypadków i kolizji.
W przypadku zauważenia pożaru należy zadzwonić:
998 - bezpłatny numer Państwowej Straży Pożarnej
112 - bezpłatny numer alarmowy z telefonów komórkowych.
