Najnowsza wystawa sztuki przygotowana w Galerii Extravagance prezentuje twórczość znakomitej polskiej artystki Aldony Mickiewicz. Ekspozycja zbudowana jest z ponad 30. obrazów olejnych powstałych w latach 1988 – 2020 oraz siedmiu rysunków z lat 1990 – 2003. Prezentowane na wystawie prace m.in. pochodzą z dziewięciu cykli tematycznych, takich jak: W glorii, Stan spoczynku, Arka, Kaftan Pascala, Paramenty, Ex voto, Et In Arcadia ego, Atrybuty oraz Scala Mistica.
Wystawie towarzyszy katalog, który (poza pracami prezentowanymi na wystawie) zawiera niepublikowane jak dotąd reprodukcje obrazów aranżujących Pokój Łez w Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego w Warszawie.
Wystawa W tym rzecz trwa od 6.11.2020 – 3.01.2021. Z uwagi na brak możliwości zwiedzania wystawy w przestrzeniach galerii zapraszamy do uczestnictwa w wydarzeniu on-line. Seria dziewięciu podcastów, podczas których prezentować będziemy wypowiedź Aldony Mickiewicz dotyczącą jej twórczości, inspiracji oraz okoliczności powstania prac malarskich będzie cyklicznie udostępniana w sieci.
Aldona Mickiewicz należy do czołówki polskich artystów średniego pokolenia. W latach 1979-84 studiowała na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP w pracowniach profesorów T. Brzozowskiego,
Zb. Grzywacza i St. Rodzińskiego. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w 1984 r. Jednocześnie w latach 1980-84 uczęszczała na wykłady z filozofii na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 80. uczestniczyła w wystawach Ruchu Kultury Niezależnej, za co w 2016 roku została uhonorowana Medalem "Dziękujemy za Wolność". W roku 1986 przebywała na stypendium artystycznym w Rzymie. W latach 1992-93 malowała wspólnie z Tadeuszem Borutą obrazy ołtarzowe w byłym klasztorze sióstr benedyktynek w Monte San Savino we Włoszech. Autorka cyklu obrazów aranżujących Pokój Łez w Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego w Warszawie. Swoje obrazy prezentowała na 35 wystawach indywidualnych oraz na ok. 150. wystawach zbiorowych, z których ważniejsze to: Cóż po artyście w czasie marnym?, Zachęta, Warszawa 1990; Time & Tide, Tokio (Japonia) 1992; I barbari nel giardino, Complesso Monumentale di S. Giovanni in Monte, Bolonia (Włochy) 1998; Obrazy śmierci w sztuce polskiej XIX i XX wieku, Muzeum Narodowe, Kraków 2000; Pamięć i uczestnictwo, Muzeum Narodowe, Gdańsk 2005; Wystawa indywidualna, Muzeum Narodowe – Pałac Opatów Gdańsk-Oliwa 2009; Pokolenie ’80. Niezależna twórczość młodych w latach 1980-89, w krakowskim Muzeum Narodowym (2010); W istocie rzeczy (wystawa indywidualna), Muzeum Górnośląskie w Bytomiu 2016; Oazy wolności. Niezależny ruch wystawienniczy w latach 80., Ruiny Teatru Victoria, Muzeum w Gliwicach 2020.
Laureatka Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego za rok 2008, oraz I Nagrody konkursu Wyd. “ Znak” na wspomnienia o ks. J. Tischnerze (2013 r.) Jej obrazy znajdują się w kolekcjach krajowych
i zagranicznych. Jest autorką tekstów o sztuce publikowanych w “Tygodniku Powszechnym”, ”Znaku”, “Kontekstach” oraz zbiorowych publikacjach książkowych.
